It’s in the moments of your decission that you shape your futue.

Emoties bepalen voor 100% keuzes van ieder mens, dus ook van directeuren, leidinggevenden en uitvoerenden. Dat is biologisch. Geef mensen lijsten, rapportages etc. Dat zijn altijd feitelijkheden, gegevens etc. Met hun eigen emoties interpreteren mensen die gegevens. Die interpretaties leiden tot hun keuzes.

Daarom is “Emotie macht” i.p.v. “Kennis is macht” verankerd in impactondernemen.

Er bestaat ‘emotionele besmetting”. Dat gebeurt o.a. zo. Ons huidig economisch denken is zo’n besmetting. Je leert als je 2-3 jaar bent dat je meer kan kopen als je anders kiest. Je leert als 4-5 jarige ook dat 4 knikkers meer is dan drie en dat je dat blijer maakt. De besmetting wakkert “hebben” aan. Emotionele besmetting gaat automatisch met een rotgang, buiten ons bewustzijn om. Wij toetsen die niet rationeel (zeker kinderen niet).

Dat besmette economisch denken heb ik als volgt ervaren. Men luistert beleefd naar de bedoeling van impactondernemen. Regelmatig hoor ik instemming van “dat moeten we gaan doen”. Alleen puntje bij paaltje krijg je te horen van dat het teveel kost, of dat je te duur bent of dat er geen budget is. Of ik moet aantonen dat het “onder de streep” wat oplevert. Ondanks klinkende voorbeelden is de reactie vaak “zo werkt dat bij ons niet”. Het besmette financieel-economisch denken is vaak hét criterium voor een beslissing.

Mijn ervaringen zijn enerzijds de manier van werken met de one-size-fits-all aanpakken en anderzijds de beslissingen obv het financieel-economisch denken. Dat zijn dus emotionele besmettingen. Impactondernemen noemt dit karrensporen. In het ene spoor het handelen volgens de aanpak in het andere de besluitvorming obv het financieel-economische.

Achter de voordeur van organisaties heerst gekte. De waan van de dag overheerst het werk-doen van de business-as-usual. Komt daarbij de berg veranderingen en m.n. bedroevende resultaten maken dat dagelijks werk chaotisch. In die gekte doen mensen werk. Dat heeft grote impact op het menselijke dat >80% van werk-doen bepaalt.

Managers moeten in die gekte besluiten nemen en zich ook lekker voelen. Terugvallen op het vertrouwde is veilig. De inhoud bepaalt de beslissing, niet het menselijke. Dat negeren maakt dat dat mensen zich ongelukkig voelen, geïrriteerd rondlopen door het mislukken van het zoveelste project. Dat zij met lange gezichten naar hun werk komen, ziek worden, burn-outs krijgen etc? Toch zie je dat en dat versterkt de gekte. Een extra bonus, of een incentive of yoga of anderszins paaien mensen en lossen het probleem niet op. Nodig is een andere benadering van het managen en uitvoeren van werk-doen.

Impactondernemen draait niet om deze hete brij heen. Recht-toe recht-an geeft het antwoorden. ‘Betekeniseconomie’ daarin is alternatief voor het economisch denken. Cochin-approach manier om het werk-doen te managen.

De Club van Rome voorspelde 50 jaar geleden in 1972 de huidige ellendige situatie van onze leefwereld (incl. onszelf want wij zijn onderdeel van leven). Daarom adviseerden zij grenzen te stellen aan het ongebreideld groeien zoals we dat toen EN NOG STEEDS doen. Organisaties doen WEINIG met dat advies. Door hun niet-handelen zijn zij zeker verantwoordelijk voor het ernstig bedreigen van het welbevinden van mensen en een ecologisch gezonde leefwereld.

Organisaties zeggen dat ze veel doen. Dat neigt naar window dressing en green washing. Ze isoleren, leggen zonnepanelen op het dak, besparen ze energie ed. Alleen met de echte oorzaak doen ze niets. Het advies van de Club van Rome, nl grenzen stellen aan de ongebreidelde groei negeren zij. Dat is immers de bijl aan de wortels van ons besmet economisch denken! Het managen o.b.v. de one-size-fits-all aanpak en het besmette economisch denken zorgt voor de Intention Behaviour Gap. Nodig is het aanpakken van het BESMETTE EIGEN GEDRAG!

Het boek “Tijd voor betekeniseconomie” van Kaj Morel beschrijft hoe economisch te kunnen gaan denken. Hij beschrijft 10 principes om het welbevinden van de mens in economische termen te versterken. Om dat andere economisch denken concreet te maken heeft o.a. Aldo van Duivenboden het boek “Betere businessmodellen, een betere wereld” geschreven. Beide boeken zijn bij mij te bestellen. Daarmee en met een beweging “Be-Cause.nl” impactondernemen in Limburg van de grond te krijgen. Doel: veroorzaken van een transformatie in het huidige zaken-doen in Limburg. D.w.z. goed lopende organisaties ontwikkelen die gericht zijn op verbetering van het welbevinden van de mens en een ecologisch gezonde leefwereld. En dat waar de continuïteit van de organisatie mee in balans is. Bij die transformatie maak ik gebruik van cochin-approach.